อุทบาตร หมายถึง [บาด] น. หม้อนํ้า. (ส. อุท + ปาตฺร).
[บาน] น. บ่อนํ้า, สระน้ำ. (ป., ส. อุท + ปาน).
[พิน] น. หยาดนํ้า. (ป., ส. อุท + พินฺทุ).
ว. เกิดในนํ้า. (ป., ส. อุท + ช).
[อุทกกะ, อุทก] น. นํ้า. (ป., ส.).
[อุทกกะ, อุทก] น. นํ้า. (ป., ส.).
น. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).
น. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).